Laurens Buijs
Amsterdam Gender Theory Research Team
De publicatie van mijn aanstaande boek De Androgyne Mens (zie AGTRT-BA20) is slechts een eerste stap in mijn ambitie om een nieuw gedachtengoed over gender en seksualiteit de wereld in te helpen. Ik zie het boek als het startschot van een mogelijk langdurig en omvangrijk project, met als doel Gender & Sexuality Studies een steviger wetenschappelijk fundament te geven en het ontspoorde maatschappelijke debat in goede banen te leiden.
Lees de laatste update over De Androgyne Mens:
Update boek De Androgyne Mens: roadmap naar de nieuwe wereld
Het wetenschappelijk vakgebied Gender & Sexuality Studies is steeds meer in de greep van dogma en ideologische strijd, en dat draagt bij aan de maatschappelijke polarisatie die steeds meer toeneemt rond dit thema. De wetenschap naar gender en seksualiteit is relatief jong en moet in mijn ogen dringend een steviger interdisciplinair fundament krijgen, zodat ideologisering en extremisme kan worden ingedamd. Ik ben er in de loop van de jaren van overtuigd geraakt dat het concept androgynie dat fundament kan bieden (zie ook AGTRT-BA5 en AGTRT-BA12).
De Androgyne Mens is een publieksboek bij een kleine en onafhankelijke uitgever. Het zal snel na uitgave ook in het Engels vertaald worden en verschijnen onder de naam Androgynous Humanity. In het boek wordt netjes en secuur verwezen naar wetenschappelijke literatuur. Het boek voldoet aan hoge standaarden, maar is geen wetenschappelijke publicatie. Het boek is nadrukkelijk bedoeld als populair-wetenschappelijk publieksboek dat toegankelijk is voor een zo groot mogelijk publiek. Dit omdat de inzichten in het boek in mijn ogen grote maatschappelijke relevantie hebben. Ik zie het als eerste prioriteit om het beschikbaar te stellen voor iedereen die interesse heeft, en niet alleen een klein groepje specialistische vakgenoten.
Maar zoals gezegd heb ik nadrukkelijk bredere doelstellingen met het androgyne gedachtengoed, maatschappelijk én wetenschappelijk. Na publicatie van het publieksboek begint het echte wetenschappelijke werk pas. Lukt het om met dit gedachtengoed ook binnen te dringen in de mainstream wetenschap? Daarvoor zal ik me de komende jaren met de volgende vijf zaken gaan bezig houden.
1) Het centrale gedachtengoed van het boek zal in kleine stukken worden opgedeeld en die zullen als aparte scientific papers worden uitgewerkt de komende jaren en worden aangeboden aan wetenschappelijke peer-reviewed vakbladen. De centrale hypothesen en conclusies van het boek zullen moeten worden gedeeld met de wetenschappelijke community. Het zal gaan om publicaties in vakbladen van sociale wetenschappen, filosofie en psychologie, maar ook evolutiebiologie.
2) De Androgyne Mens biedt een radicaal nieuw perspectief op gender en seksualiteit. Dat betekent dat goed uitgewerkt moet worden hoe dit perspectief zich verhoudt tot de huidige stand van zaken in het vakgebied Gender & Sexuality Studies. Er moet een soort “vertaalsleutel” worden gemaakt van de huidige genderwetenschap naar De Androgyne Mens toe, en andersom. Glashelder zal moeten worden gemaakt hoe het gedachtengoed rondom androgynie de huidige problemen en paradoxen in het vakgebied zullen oplossen. Formal Gender Theory, de gendertheorie die we ontwikkelen met het Amsterdam Gender Theory Research Team (AGTRT), is zeer geschikt als zo’n “vertaalsleutel”.
Lees meer over het Amsterdam Gender Theory Research Team:
www.gender-theory.org/
3) De Androgyne Mens zal ook een empirisch fundament moeten krijgen. Dat betekent dat het gedachtengoed ook gebruikt zal moeten worden voor het uitvoeren van nieuwe empirische studies naar gender en seksualiteit, zodat ook aangetoond wordt dat nieuwe studies die met dit kader worden opgezet kwalitatief hoogstaande en robuuste inzichten opleveren. Wat mij betreft gebeuren die studies op de lange termijn nadrukkelijk niet alleen in de moderne westerse samenleving. Om genderdiversiteit echt goed in kaart te brengen is uiteindelijk onderzoek nodig naar zoveel mogelijk verschillende culturen, inclusief historisch en archeologisch onderzoek. Ook zal onderzoek gedaan moeten worden naar seks en gender in het dierenrijk vanuit het androgyne perspectief.
4) Gender & Sexuality Studies is een intrinsiek interdisciplinair vakgebied. Dat betekent dat gender en seksualiteit onderwerpen zijn die alleen echt goed begrepen kunnen worden door inzichten vanuit verschillende vakgebieden te integreren. In het geval van androgynie zijn dat in elk geval sociologie, psychologie en evolutiebiologie. De Androgyne Mens doet een voorstel voor een interdisciplinair begrippenkader waarmee deze drie disciplines met elkaar in dialoog komen. Dit begrippenkader zal de komende jaren moeten worden getest, uitgebreid en verfijnd, in overleg met experts in de verschillende expertisegebieden.
5) Daarnaast is het duidelijk dat gender en seksualiteit om een transdisciplinaire benadering vragen, nu meer dan ooit. Transdisciplinariteit betekent dat er een actieve dialoog wordt gefaciliteerd tussen wetenschappers en niet-wetenschappers. Gender en seksualiteit kunnen niet top-down vanuit de ivoren toren van de universiteit begrepen worden. Om rust te herstellen in de samenleving en de zorgelijke polarisering te stoppen, is er een breed maatschappelijk debat nodig waarbij wetenschappelijke kennis in dialoog gaat met de kennis, sentimenten en ervaringen van niet-wetenschappers die bij dit onderwerp betrokken zijn. Denk dan aan LHBTI’s, feministen, ouders van schoolgaande kinderen, religieuzen, sporters, etc. De polarisatie kan voortzetten omdat veel mensen het gevoel hebben dat er niet goed naar hun perspectieven en zorgen worden geluisterd. Om dat te veranderen, is het belangrijk dat de wetenschap zich toegankelijker en democratischer opstelt. Op termijn kan bijvoorbeeld gedacht worden aan de inzet van instrumenten als burgerraden om via “co-creatie” tot breed gedragen oplossingen te komen voor de conflicten die nu spelen met betrekking tot gender en seksualiteit in de sport, op de werkvloer, in het onderwijs, op het gebied van religie, en ga zo maar door.
Voordat 1) en 2) enigszins in de steigers staan zal dat twee tot vijf jaar duren, schat ik zo in. Voor 3), 4) en 5) is nog meer tijd nodig. Het androgyne ei is dus niet even in één dagje uitgebroed.
De wetenschap zal stapje voor stapje veroverd moeten worden, en van daaruit kan ook steeds meer de maatschappelijke rust terugkeren. Dat is zeker haalbaar, maar zeer tijdrovend natuurlijk. Wel zijn bepaalde “tipping points” te verwachten: bij het bereiken van bepaalde mijlpalen krijgt het gedachtengoed wind in de zeilen. Dan kan er schoolvorming rond het gedachtengoed ontstaan en zal het ook een vlucht krijgen.
Lees meer over het androgyne gedachtengoed:
Waarom ik onderzoek naar androgynie zo noodzakelijk vind, en hoe die onderzoeksagenda eruit gaat zien
Ik zal vroeg of laat ook weer een nieuwe aanstelling bij een universiteit moeten krijgen om financiering en institutionele bedding voor dit werk te krijgen.
Dit is dus een meerjarenplan en ik ben voornemens me hierop te blijven focussen zolang ik ruimte en openingen zie. Want ik geloof erin en voel aan alles dat dit moet gebeuren.
De Androgyne Mens is in potentie dus een omvangrijk project. Maar de lancering van het publieksboek blijft het belangrijkste wapenfeit. In dit boek komt het hele gedachtengoed voor het eerst bij elkaar te staan en is het centrale idee van begin tot eind uitgewerkt. Dit boek is en blijft het startschot en hoe dit boek landt bepaalt het hele verdere verloop en of er überhaupt kansen ontstaan op verdere uitrol van het androgyne gedachtengoed.
Lees meer over mijn werk naar androgynie en de weerstand die dat opriep:
Maak kennis met mijn wetenschappelijke werk over gender
De Androgyne Mens zal veel weerstand opleveren in de mainstream, want het benoemt teveel roze olifanten in de kamer en is uiteindelijk een frontale aanval op het gevestigde systeem. Het boek zal ongetwijfeld als schokkend en provocerend worden ervaren als het voor het eerst met het establishment in aanraking komt.
Dit hele project heeft alleen kans van slagen als er in de eerste maanden na lancering een bottom-up energie om het boek ontstaat. Het boek heeft aanvankelijk helemaal geen groot publiek nodig. Maar wel een publiek dat echt fanatiek overtuigd raakt van de waarde ervan en dat ermee aan de slag wil gaan en wil linken aan de eigen werkzaamheden binnen of buiten de universiteit.
Er moet een brede beweging ontstaan, en dat is waar dit boek aan tracht bij te dragen. Hoe meer wagonnetjes achter de trein worden gehangen, hoe langer die blijft doorrijden en hoe moeilijker die tot stilstand te brengen is. Het wordt een zaak van de lange adem, maar wie de “long game” goed speelt zal uiteindelijk winnen.
De Androgyne Mens vertelt een verhaal waar niemand uiteindelijk omheen kan. Het is een kwestie van volhouden en steentje voor steentje aan dit project blijven werken. Elk stapje is er één. Alle nieuwe wetenschappelijke paradigma’s zijn zo traag begonnen, tot het moment van de “shift”. Want uiteindelijk zullen ook de poorten van de mainstream zich moeten openen voor de nieuwe wereld.
Geef een reactie