Gisteren was er voor de tweede keer in Nederland een opstootje rondom een “voorleesuurtje” door drag queens, ditmaal in Leiden. Deze voorleesuurtjes (zogenaamde Drag Queen Story Hours) worden naar Amerikaans voorbeeld steeds vaker georganiseerd in Nederlandse bibliotheken. Het doel is om lezen en diversiteit te promoten bij kinderen. In april was er onrust rond eenzelfde soort voorleesmiddag in een bibliotheek in Rotterdam.
FVD-kamerlid Gideon van Meijeren was gisteren in Leiden, met een spandoek met de tekst: “Niet normaal maken wat niet normaal is. Stop de seksuele indoctrinatie van onze kinderen”. Als reactie daarop verzamelden demonstranten met regenboogvlaggen zich, en zij riepen kreten als “Nooit meer fascisme”. De gemeente Leiden voelde zich door de oplopende spanningen genoodzaakt een noodverordening uit te roepen. Deze situatie is tekenend voor de polarisatie rondom LHBTI-emancipatie, waar de partijen steeds meer lijnrecht tegenover elkaar komen te staan.
In de mediaberichtgeving valt op dat daar weinig moeite wordt gedaan om de critici van de voorleesmiddagen te begrijpen. Zij worden snel weggezet als homofoob, transfoob en extreemrechts. En dat terwijl een partij als FVD juist legitieme en belangrijke kritiek uit op wat zij de “woke-cultuur” noemen.
Zij wezen ook in hun kritiek op de Week van de Lentekriebels terecht op het feit dat er onder het mom van diversiteit en emancipatie allerlei bedenkelijk gedachtengoed wordt opgedrongen aan kinderen over sekse, gender en seksualiteit. Het gaat dan bijvoorbeeld over overmatige seksualisering en doorgeslagen maakbaarheidsdenken. Vergelijkbare kritiek gaat ook op voor sommige voorleesmiddagen.
Het grote gevaar van de huidige polarisatie is dat dit de kwetsbare LHBTI-emancipatie in gevaar kan brengen. Door de oprukkende woke-cultuur is er ook steeds meer sprake van ‘regenboogmoeheid’ in Nederland, waardoor grote groepen mensen zich keren tegen de gehele LHBTI-emancipatieagenda, en niet alleen de woke excessen.
Lees meer over de groeiende regenboogmoeheid in Nederland:
Het ontkennen van de biologische realiteit van man en vrouw werkt transfobie alleen maar in de hand
Met betrekking tot de voorleesmiddagen is het idee onder critici aan het groeien dat draq queens überhaupt slecht zijn voor kinderen, en dat de leesuurtjes in zijn geheel verboden moeten worden. En dat terwijl de voorleesuurtjes in potentie natuurlijk erg leuke manieren zijn om kinderen met diversiteit in aanraking te brengen.
De bal ligt nu bij de LHBTI-gemeenschap zelf: zij zullen nu actie moeten ondernemen om te voorkomen dat de polarisatie doorzet. Dat begint met stoppen met het eenzijdig wegzetten van de critici als homofoob, en erkennen dat het voorlezen van kinderen over deze thematiek een speciale verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Een aantal zaken om hierbij in ogenschouw te nemen:
- De drag cultuur is ontstaan in het nachtleven van de grote steden. Drag queens zijn geweldig in theatraal amusement en dat is ook tijdens de voorleesuurtjes van harte welkom. Maar een bibliotheek met kinderen is natuurlijk wel een andere setting dan een nachtclub. Drag queens hebben dus een verantwoordelijkheid om de sex, drugs & rock’n’roll thuis te laten als zij onder kinderen zijn. Geen diepe decollete’s of overseksuele outfits, geen schunnige grapjes en toespelingen, etc.
- De voorleesboekjes zelf zullen kritisch geëvalueerd moeten worden. Er zijn een paar erg leuke kinderboekjes over/met diversiteit, maar ook een paar merkwaardige. Diversiteit in kinderboekjes is leuk, maar seksualisering of het opdringen van radicaal woke gedachtengoed is geen goed idee. Dus geen plaatjes van fetisj-gerelateerde zaken in kinderboeken, en ook het thema transgender en genderneutraliteit met terughoudendheid behandelen. Het is prima om te laten zien dat deze groep mensen bestaat, maar dat is wat anders dan actief propageren van zaken als geslachtsverandering of het veranderen van voornaamwoorden. Kinderboeken moeten niet bijdragen aan het ontkennen van de biologische realiteit van het onderscheid tussen man en vrouw, en aan het ontkennen van het feit dat er nou eenmaal meerderheden en minderheden bestaan.
Het wordt de hoogste tijd dat de LHBTI-gemeenschap uit de slachtofferrol stapt, introspectie pleegt over radicale elementen in de eigen ideologie, en verantwoordelijkheid neemt om daar de rest van de samenleving, en zeker kinderen, niet mee lastig te vallen.
Met het Amsterdam Gender Theory Research Team werken we aan manieren waarop meer gematigde posities in discussies over gender en seksualiteit kunnen worden ingenomen, ook door de LHBTI-gemeenschap zelf. We zullen de komende tijd ook nog wel eens terugkomen op de casus van de voorleesmiddagen door drags.
Geef een reactie